sofrada yaşanan bayat ekmek sorunsalı




o ekmeği kimin yiyeceği üzerinedir genelde. kime nasip olacağı küçük hesapların sonrasında ortaya çıkar..

aile içinde pek olmaz aslında. olsa da genelde anne, az da olsa baba "verin ben yerim" der ve sorun giderilir.
ancak olay öğrenci evinde geçiyorsa tamamen strateji işidir o ekmeği yememek.
halbu ki dünden kalmıştır. taze değildir ama o yenmeyecek kadar da taşa dönmemiştir.
o ekmek yetmeyeceğinden kelli, bir tane de fırından yeni çıkmış taze ekmek alınmıştır eve.
yemek ne olursa olsun taze ekmekle yemek ister her bünye, bunun içinde elinden ne geliyorsa yapacaktır. yaparda!

ya sofraya geç oturur bizim ki, ya da "ben ekmek yemicem" şekilden repliklerin kahramanı olur. yer sonra da şerefsiz!
başka bir taktikte sofrayı hazırlarken bayat ekmeği onun önune koymak. bu da iyi bir takdiktir. masa hazırlanırken ekmeği kendi eliyle böler ama nedense küçük parçayı hep kendi alır. tek lokmada da bitirir. taze olana geçer hemen!
ha bir de; "o dursun yaa yarın yeriz" cümlesi vardır ki, külliyen yalandır, hilaftır!
amaç aslında topu karşısındakine atmak, belki yer de yarına kalmaz şekilden tahayyüllere mahal vermektir.
kısacası zordur efendim o ekmeği birine kakalamak.
ciddi efor, antrenman ister! kasmak gerektirir, ha biraz da yüzsüzlük tabi..